ÖZET
Sudan, tarihsel olarak zengin etnik, kültürel ve dini çeşitliliğe sahip olmasına rağmen, bu çeşitlilik ülkenin sosyal, siyasi ve ekonomik yapısında derin sorunlara yol açmıştır. Beca, Fur, Nuba ve Dinka gibi başlıca etnik gruplar, uzun süre marjinalleştirilerek merkezi yönetim tarafından ihmal edilmiş, temel kaynaklar ile eğitim ve sağlık hizmetlerinden mahrum bırakılmıştır. Bu durum, hem ekonomik hem de sosyal dışlanmayı kalıcı hale getirmiş, etnik çatışmaların ve iç savaşların başlıca nedenlerinden biri olarak öne çıkmıştır. Bu makale, Sudan’daki marjinalleşme ve etnik çatışmaların sosyal ve siyasi istikrar üzerindeki etkilerini analiz etmektedir. Marjinalleşme, yalnızca bir sosyal adalet sorunu değil, aynı zamanda ülkenin uzun vadeli siyasi istikrarını tehdit eden yapısal bir olgudur. Sürdürülebilir barış için, marjinalleştirilmiş grupların haklarının tanınması, adil kaynak dağıtımı ve siyasi temsiliyetlerinin artırılması gerekmektedir. Ayrıca, uluslararası toplumun bu süreçteki destekleyici rolü de önem taşımaktadır. Sudan’da kalıcı barış ve istikrarın sağlanabilmesi için etnik marjinalleşmenin ortadan kaldırılması kritik bir adımdır.